Noll Andrzej, adwokat

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 25 września 2006 r. w sprawie świadczeń socjalno-bytowych, które mogą być przyznane funkcjonariuszowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego i członkom jego rodziny (Dz. U. z dnia 29 września 2006 r.) Na podstawie art. 49 ust. 7 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 710) zarządza się, co następuje: § 1.  1. Funkcjonariuszowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego zwanemu dalej "funkcjonariuszem", który w związku z pełnieniem służby nabył w danym roku kalendarzowym prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 13 dni roboczych, oraz członkom jego rodziny przysługuje dopłata do wypoczynku, zwana dalej "dopłatą". 2. Dopłatę dla każdej osoby, o której mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 40 % uposażenia zasadniczego funkcjonariusza według stawki uposażenia zasadniczego przewidzianej dla najniższej grupy zaszeregowania obowiązującej w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym funkcjonariusz nabył prawo do urlopu wypoczynkowego. 3. Liczbę członków rodziny funkcjonariusza, na których przysługuje dopłata, ustala się według stanu rodzinnego funkcjonariusza istniejącego w dniu nabycia prawa do urlopu wypoczynkowego za dany rok kalendarzowy, chyba że stan ten jest korzystniejszy w dniu złożenia wniosku o wypłatę dopłaty, nie później jednak niż w ostatnim dniu służby pełnionej w danym roku. § 2.  1. Dopłatę przysługującą za dany rok kalendarzowy wypłaca się nie później niż do dnia 31 marca następnego roku, na pisemny wniosek funkcjonariusza. Wzór wniosku określa załącznik do rozporządzenia. 2. W przypadku gdy wniosek obejmuje dziecko, które ukończyło 18 lat, funkcjonariusz dołącza do wniosku kopię dokumentu potwierdzającego uczęszczanie dziecka do szkoły lub odbywanie studiów w szkole...

UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji o współpracy w zakresie ratownictwa załóg okrętów podwodnych, sporządzona w Sztokholmie dnia 6 lutego 2002 r. (M.P. z dnia 21 marca 2003 r.) Rząd Rzeczypospolitej Polskiej oraz Rząd Królestwa Szwecji, zwane dalej Stronami: mając na uwadze, iż Morze Bałtyckie stanowi ważny łącznik pomiędzy Polską a Szwecją, uwzględniając rozwój stosunków wojskowych, dążenie do zapewnienia bezpieczeństwa polskich i szwedzkich okrętów podwodnych na morzu, poza wodami terytorialnymi, pamiętając o dobrosąsiedzkich stosunkach i tradycjach współpracy oraz uwzględniając regulacje prawa międzynarodowego w sprawie bezpieczeństwa, poszukiwania i ratownictwa na morzu, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Przedmiot 1. Przedmiotem umowy jest uregulowanie współpracy pomiędzy Stronami w zakresie ratownictwa załóg okrętów podwodnych. 2. Niniejsza umowa określa zakres współpracy w doskonaleniu i rozwijaniu metod ratownictwa załóg okrętów podwodnych i medycyny podwodnej, w celu zwiększenia możliwości obydwu Stron w zapobieganiu skutkom niebezpiecznych incydentów z udziałem okrętów podwodnych oraz usuwania ich następstw. Artykuł 2 Właściwe organy 1. W celu wykonania postanowień niniejszej umowy Strony wyznaczają następujące organy:   1)   w Rzeczypospolitej Polskiej: Dowódca Marynarki Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej,   2)   w Królestwie Szwecji: Inspektor Generalny Królewskiej Marynarki Wojennej Szwecji. 2. Organy wymienione w ust. 1 są upoważnione do realizacji działań przewidzianych niniejszą umową, w tym do składania i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy oraz do utrzymywania bezpośrednich kontaktów. Artykuł 3 Formy współpracy Przewidywane są następujące formy współpracy: 1. Współpraca w operacjach ratowania załóg okrętów...